به نقل از «ایران اکونومیست»

مهارت چین در گیج کردن کشورها از جمله ایران

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۹۴۰۴

به نظر می رسد چینی‌ها نیز فشار امریکایی‌ها در محدود کردن مراوده با ایران را قبول کرده‌اند و این یکی از نتایج تفاهم کلان چین و امریکا در اجلاس اندونزی بوده است. چینی‌ها منافع عظیمی در منطقه‌ی عربی و اسرائیل دارند و با فشار امریکایی‌ها قبول کردند قدری از ایران فاصله بگیرند. اقتصاد ایران برای چینی‌ها در بهترین شرایط، بیش‌تر از یک بازار بیست تا سی میلیارد دلاری نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مزیت نسبی ایران، نفت و گاز و پتروشیمی است که دیگر کشورهای خلیج فارس هم این امکانات را دارند.

ضمن این که چینی‌ها رابطه‌ی نفت و گاز با روسیه هم دارند و با تخفیف زیاد از روسیه انرژی فسیلی می‌خرند. پلن B این است که ایران بیش‌تر زیر فشار باشد؛ به‌خصوص از نظر اقتصادی. ارقام در تحلیل خیلی مهم هستند. امریکا ۲۵ تریلیون دلار، چین ۱۸ تریلیون دلار و روسیه ۱,۷ تریلیون دلار GDP دارند. ارزش بازار شرکت آرامکو عربستان به تنهایی ۲ تریلیون دلار است. چینی‌ها همکاری‌های گسترده‌ی اقتصادی با عربستان دارند و در عین‌حال حضور در عربستان به آن‌ها فرصت می‌دهد با کار نظامی امریکایی‌ها هم آشنا شوند.حضور در منطقه‌ی امریکایی در خاورمیانه برای چینی‌ها ارزش خیلی بیش‌تری دارد تا این‌که با ایران کار کنند. به‌نظرم چینی‌ها این را راحت پذیرفته‌اند، اما فهم آن برای برخی در ایران راحت نیست. چینی ها در سیاست ابهام و گیج کردن طرف مقابل بسیارهنرمندند(Policy of Confusion). تصور می کنم اصل توافق اخیر میان ایران و عربستان، به نیاز شدید ایران به کاهش نقش مستقیم و غیر مستقیم مالی، سیاسی و تشکیلاتی ریاض درامور امنیت داخلی و جنگ رسانه ای و سایبری اوپوزیسیون ایران داشته باشد. هم اکنون هیچ کشوری به اندازۀ عربستان علیه ایران، پول خرج نمی کند. قطب نمای جهان عرب، عربستان است. اگر کشوری با عربستان، روابط مثبتی نداشته باشد، با کل دنیای عرب مشکل خواهد داشت. البته این اصل جدیدی نیست و بعد از افول مصر جاری بوده است. چین با حمایت آمریکا ییها، ایران را متوجه کرد که بدون تغییر سیاست هسته ای و منطقه ای، تنش زدایی امکان پذیر نیست و حتا بیجینگ هم نمی تواند به ایران امتیازات مالی و تجاری بدهد. شاید بشود معادله را به این صورت خلاصه کرد: یمن در برابر امنیت داخلی. البته فضای فعلی محتاج راستی آزمایی طرفین خواهد بود. اما ماجرای ایران و روسیه متفاوت است. در چند سال اخیر، به‌خصوص بعد از خروج امریکا از برجام، روابط ایران با روسیه از حالت موردی و تفاهمی به حالت استراتژیک تغییر پیدا کرده است. حتا تا قبل از این که چینی‌ها از ایران قدری فاصله بگیرند، ایران به چین صرفاً به‌عنوان شریک تجاری پایاپای نگاه می‌کرد؛ نه شریک سیاسی و امنیتی. اما ایران نگاهی استراتژیک در روابط با روسیه دارد. این درحالی است که روسیه وارد دوره‌ای میان‌مدت یا درازمدت از بی‌ثباتی اقتصادی-سیاسی-داخلی شده است. روابط ایران و روسیه به ظاهر از جنس تسلیحاتی است و ایران در دستیابی به ۵۰۰ پهپاد به روسیه کمک کرده و ادامه دارد. با این حال، لایه‌ی نظامی، لایه‌ی بیرونی روابط ایران و روسیه است. لایه‌ی اصلی، روابط سیاسی ایران و روسیه است و شاید ایران احساس میکند در تثبیت ساختار آیندۀ سیاسی به مسکو نیاز دارد. ایران به این فکر است که شریک قابل اتکایی در آینده به‌ لحاظ سیاسی داشته باشد که در امنیت ملی کشور و شورای امنیت سازمان ملل به درد بخورد . شاید اصل قضیه، اتکا به روسیه در دوره‌های انتقالی در آینده‌ی ایران باشد.

محمود سریع القلم- پژوهشکده مطالعات خاورمیانه

 

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: ایران و روسیه تریلیون دلار ی ایران چینی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۹۴۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استقبال سرد چینی‌ها از بلینکن

وزیر امور خارجه آمریکا بدون فرش قرمز و حضور مقام‌های عالی رتبه وارد چین شد. رئیس کمیته حزب کمونیست در شانگهای و یکی از اعضای دفتر سیاسی، عالی رتبه‌ترین مقامی بود که از بلینکن استقبال کرد.

به گزارش ایسنا، «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا برای تحت فشار قرار دادن پکن در مورد مسائلی از جمله حمایت این کشور از روسیه و ظرفیت مازاد صنعتی، با تهدید تحریم های جدید آمریکا در جریان این سفر، وارد چین شده است.

بلینکن در سفر سه روزه خود ابتدا در شانگهای رفته و سپس در پکن توقف خواهد کرد تا با دانشجویان صحبت کند و در یک بازی بسکتبال شرکت کند.

براساس گزارش بلومبرگ، بلینکن تلاش خواهد کرد تا مقامات چینی را متقاعد کند تجارتی را که به رغم محدودیت‌های غربی اعمال شده پس از حمله روسیه به اوکراین، پایگاه صنعتی دفاعی روسیه را قادر به بازسازی کرده است، متوقف کند.

یک مقام ارشد آمریکایی گفت: همچنین ادعاهای ارضی پکن در مورد تایوان و دریای چین جنوبی در دستور کار قرار دارد.

«جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا هفته گذشته پکن را «بیگانه هراس» خواند و قول داد که تعرفه‌های بیشتری بر چین اعمال کند و تحقیقاتی را در مورد صنعت کشتی سازی این کشور آسیایی آغاز کرد.

قبل از دیدار بلینکن، رسانه‌های دولتی چین تناقض در تلاش برای تثبیت روابط و در عین حال تشدید رقابت تجاری را مطرح کردند.

گلوبال تایمز، نوشت: «چرا طرف آمریکایی یک دیدار عادی را به چیزی که به نظر می رسد یک اولتیماتوم است تبدیل می کند؟ در این تفسیر هشدار داده شده است: «اگر این مشکل حل نشود، مانند راه رفتن در شب با چشم بسته است و به راحتی منجر به اشتباه و حتی خطر می شود».

بلینکن تنها چند ساعت پس از تصویب یک بسته کمک اضطراری ۹۵ میلیارد دلاری برای اوکراین، رژیم صهیونیستی و تایوان توسط سنا وارد چین شده است.

بلومبرگ می‌گوید هیأت ایالات متحده به دنبال این خواهد بود که سیاست‌های خود را به طور واضح به پکن ابلاغ کند تا از تشدید تنش‌ها جلوگیری کند.

سفر بلینکن همچنین همزمان با برگزاری مانورهای نظامی آمریکا و فیلیپین در نزدیکی دریای جنوبی چین و تایوان است. 

بعید است که مقامات ایالات متحده از این نشست‌ها با پیشرفت های مشخص یا قابل ارائه خارج شوند.

انتهای پیام